Jarenlang importeerde West-Afrika benzine van lage kwaliteit uit Nederland, tot de introductie van een nieuwe beleidsmaatregel. IenW onderzoekt nu opties om deze regel om te zetten naar een Benelux-brede Algemene Maatregel van Bestuur.

Een 41-jarige vrouwelijke bestuurder van een vuilniswagen was onder invloed toen ze afgelopen december een dodelijke aanrijding in het Brabantse Sint Anthonis veroorzaakte. Het Openbaar Ministerie eist onder meer een celstraf van twee jaar en tbs met voorwaarden.

Frankrijk wacht niet op Europese wetgeving en heeft op eigen houtje wetgeving geïntroduceerd die het gebruik van gerecycled plastic in verpakkingen moet stimuleren.

De Inspectie Leefomgeving en Transport gaat deze maand naar Bonaire om de huidige situatie en de voortgang op de afvalstort van Selibon Lagun in beeld brengen.

Verpact heeft een nieuwe last onder dwangsom opgelegd gekregen, omdat de inzameling van plastic statiegeldflessen nog altijd achterblijft op de doelstelling van 90 procent. De producentenorganisatie zelf predikt vooral tijd en geduld.

De beslissing van het Gerechtshof Den Haag dat de kritische berichtgeving van Zembla over het storten van granuliet in plassen tegen de granulietproducent niet onrechtmatig is, kan blijven staan.

Bij de beoordeling van een afvalstof onder de Evoa moet Nederland zelf een oordeel vellen; de kwalificatie van een buitenlandse inspectiedienst kan niet klakkeloos gevolgd worden. Ook bij het identificeren van de overtreder en het opstellen van de begunstigingstermijn heeft de overheid steken laten vallen.

De Dienst centraal milieubeheer Rijnmond (DCMR) voert steeds vaker aanvullend strafrechtelijk onderzoek uit. De kans van slagen in de rechtszaal neemt daardoor toe.

In de aanloop naar de verkiezingen vraagt BRBS Recycling om aandacht voor de export van honderden miljoenen kilo's teerhoudend asfaltgranulaat, oftewel tag. “Plaats de volksgezondheid boven exportwinst”.

De Italiaanse mededingingsautoriteit AGCM heeft Shein een geldboete opgelegd vanwege misleidende en onvolledige milieuclaims. De claims hadden onder meer betrekking op de recyclebaarheid van de producten.

Vakantiegangers opgelet: wie in Italië afval uit de auto weggooit, riskeert nu een boete die mogelijk duurder is dan de auto zelf.

De Deutsche Umwelthilfe herhaalt haar pleidooi om een nationale belasting in te voeren op meeneemverpakkingen bij horecabedrijven. Of het nieuwe kabinet-Merz daar voor open staat, valt te betwijfelen.

Een jarenlang onderzoek van de ILT-IOD leidde tot de flinke veroordeling van een exporteur die illegaal in kunststofafval handelde.

Een inwoner van de gemeente Molenlanden had geen afvalcontainer en hoefde daarom ook geen afvalstoffenheffing te betalen. Tot de gemeente fuseerde en een nieuwe Verordening afvalstoffenheffing aannam.

De Inspectie Leefomgeving en Transport heeft een handhavingsverzoek over te snel loslatende etiketten op plastic flesjes met statiegeldplicht afgewezen. Zwerfafvalactivist Dirk Groot, alias de Zwerfinator, laat het er echter niet bij zitten.

Het Europees Parlement is niet van plan gemeenten te verplichten nascheiding in te voeren. Lidstaten houden ruimte om hier zelf regels voor op te stellen.

De Verenging voor Oostenrijkse Afvalbedrijven ziet in een geplande wijziging van de tabakswet een wens in vervulling gaan: er komt een verbod aan op wegwerp-e-sigaretten.

BMW heeft weten af te dwingen dat 260 van haar auto's die op de Fremantle Highway stonden, niet in de handel mogen worden gebracht. Na de brand op dit schip zouden de BMW's onveilig zijn. Een groep Nederlandse ondernemers die de auto's kocht, vindt de gang van zaken ontluisterend.

Dostal Wegenbouw was het niet eens met de gunning van onderhoudsprojecten voor asfalt- en elementverhardingen aan KWS Infra. Dit omdat de concurrent secundair materiaal gebruikt voor de klus.

Hoewel een metaalhandel een vergunning had voor de opslag van shredderresidu, mocht de provincie Noord-Brabant toch een last onder dwangsom opleggen om de opslag te beëindigen. De partij shredderresidu leidde namelijk tot brand en mogelijke milieuschade.

Gemeentelijke partijen stemden afgelopen voorjaar overtuigend voor nieuwe afspraken met het verpakkend bedrijfsleven over de inzameling van verpakkingsafval. Over de technische uitwerking van die afspraken worden ze binnenkort bijgepraat. Dat kan nog best spannend worden, want the devil is in the details.

De provincie Zuid-Holland knalde met de handhavingszweep tegen een bedrijf dat carbon black produceert. Het bedrijf zou te veel zwaveldioxide uitstoten. Maar het bedrijf zou dusdanig omvangrijke maatregelen moeten treffen om die uitstoot te verminderen, dat de vraag rijst of de handhaving nog wel evenredig is. 

Veel gemeenten handhaven fors op het bijplaatsen van afval. Den Haag is daar al jarenlang een goed voorbeeld van. Meestal vindt de rechter dat de gemeente de boete terecht heeft uitgedeeld. Maar bij goed verweer is dat geen uitgemaakte zaak. 

Het zal niemand verbazen dat de inwerkingtreding van de Omgevingswet en het Besluit activiteiten leefomgeving per 1 januari 2024 ook gevolgen heeft voor de handhaving van milieuregels voor afvalbedrijven. Vooral het bepalen of een activiteit vergunningplichtig is, blijkt puzzelen geblazen.

Verrichten gemeenten met de inzameling en (na)scheiding van huishoudelijk verpakkingsafval een economische activiteit? Deze vraag staat centraal in verschillende rechtszaken tussen naar schatting tientallen gemeenten en de Belastingdienst over bijdragen die gemeenten uit het Btw-compensatiefonds hebben ontvangen. Mogelijk mag een gerechtshof hier later dit jaar opnieuw een oordeel over gaan vellen. 

Voor Milieu Service Nederland was het een totale verrassing: de opzegging van PreZero van hun dik twintig jaar durende samenwerking rond de inzameling van bedrijfsafval. Ook was het afvalbedrijf boos. Want de voorgestelde opzegtermijn was te kort om op tijd een opvolger te vinden voor bijna 11.000 adressen. Gaat PreZero er straks met die klanten vandoor? In een kort geding sprak MSN de vrees uit "in de afgrond" te vallen.

Op 2 oktober 2024 besliste de voorzieningenrechter van de Raad van State dat de export van geshredderde luchtbanden vanuit Nederland naar India krachtens de Evoa onder B3140 (dus groene lijst) - voorlopig - mag plaatsvinden. Een interessante zaak met vermeldenswaardige overwegingen die ik u niet wil onthouden.

In Vakblad Afval! van augustus 2020 schreef ik over een (mislukte) handhavingszaak tegen een afvalbedrijf op Heijplaat. Het bedrijf werd door de provincie Zuid-Holland aangesproken vanwege overlast door vliegen in de woonomgeving. Dat gebeurde op basis van een vergunningsvoorschrift én de algemene zorgplicht.

Moeten gemeenten wel of geen btw in rekening brengen voor de gescheiden inzameling en/of nascheiding van huishoudelijk verpakkingsafval? Een antwoord op deze vraag lijkt niet zo eenvoudig, gezien de verschillende gerechtelijke uitspraken. Met een uitspraak in hoger beroep van het Gerechtshof Amsterdam is er weer een zienswijze bijgekomen.

De Nederlandse douane blokkeerde de export van zogeheten kraftzakken van Rotterdam naar India, omdat dit geen gewone 'groene lijst'-stof betreft, maar een samengestelde stof. De exporteur probeerde echter een uitweg te vinden, om de zakken toch onder de 'groene lijst' te kunnen exporteren. 

Een recyclingbedrijf op Urk slaat piepschuim in de buitenlucht op en een buurbedrijf uit zijn zorgen hierover. De gemeente pakte de handhaving slechts deels en - in de ogen van de voorzieningenrechter - niet voortvarend genoeg op. Tot irritatie van de rechter. 

Het bedrijf KMS wilde een schip voor reparatiewerkzaamheden naar China transporteren. De Nederlandse overheid blokkeerde dit transport, omdat ze het schip als afvalstof beschouwde. Om de blokkade op te heffen, stapte het bedrijf naar de rechtbank. De 'restrechter' van rechtbank Den Haag wees de vordering af. 

Aan een bedrijf is in 2006 een omgevingsvergunning verleend om groenafval en vloeibare organische reststoffen te be- en verwerken. Na het vaststellen van nieuwe best beschikbare technieken wilde de provincie Noord-Brabant dat het bedrijf de omgevingsvergunning zou actualiseren, maar het bedrijf weigerde dit te doen. Tegen een ambtshalve actualisatie ging het bedrijf in beroep.  

De strafkamer van de rechtbank Rotterdam deed op 31 januari 2024 uitspraak in een klassiek voorbeeld van een goedbedoelde actie van een recyclingbedrijf, waarbij - helaas - de bepalingen van de Europese verordening overbrenging afvalstoffen (Evoa) niet correct werden nageleefd. 

Soms komt het bevoegd gezag voor een moeilijke keuze te staan en daardoor ook een vergund bedrijf. Een recente uitspraak van de Rechtbank Oost-Brabant laat een mooi voorbeeld zien.

Om opheldering te krijgen over de feiten in de zaak tussen AVR, Twence en de Twentse gemeenten, vonden begin dit jaar getuigenverhoren plaats. AVR heeft het idee dat Twence informatie achterhoudt en probeerde dit via getuigenverklaringen boven water te krijgen.

Bij het importeren van acht beschadigde auto's uit België beschikte een importeur niet over een Evoa-kennisgeving. De economische politierechter van de rechtbank Noord-Holland achtte niet bewezen dat de auto's afvalstoffen waren, maar het Gerechtshof Amsterdam kwam tot een andere beslissing. Terecht?

Bedrijven kunnen een omgevingsvergunning misbruiken voor het plegen van strafbare feiten. Dat is natuurlijk ongewenst. Voorkomen moet worden dat de overheid in feite criminele activiteiten faciliteert door het verlenen van vergunningen. Wat kan de overheid daartegen doen?

Als bij de export voor nuttige toepassing documenten ontbreken die vereist zijn in het ontvangende land, dan is het ontbreken daarvan mogelijk strafbaar in dat land. Maar niet in Nederland.

Gemeenten willen het liefst dat iedere inwoner het afval zo goed mogelijk scheidt, maar de praktijk is weerbarstig. Om dat aan te pakken gaan in sommige gemeenten voorlichting en handhaving hand in hand. Hoever mag een gemeente gaan om afvalscheiding af te dwingen?