In Estland is deze week de bouw van Perpetual Next's torrefactie-reactor gestart.

De Europese Commissie verleent dit jaar onder de paraplu van het Life-programma 76 miljoen euro aan subsidie voor het bevorderen van de circulaire economie en het verbeteren van de levenskwaliteit.

Op de Rijksuniversiteit Groningen wordt verontreinigd labplastic dat op het eerste gezicht niet geschikt lijkt voor recycling, tóch gerecycled.

Opnieuw loopt de bouw van de recyclingfabriek van Plastics Conversion Plant vertraging op.

Financiering uit het Nationaal Groenfonds en het Gelders Klimaatfonds maakt dat Myne Circular Metals versneld innovatieve sorteerlijnen kan realiseren.

Chemische recycling komt moeizaam van de grond in Europa. Opschaling van deze verwerkingsroute is echter essentieel voor een circulaire kunststofketen, stelt de VNCI.

In de haven van Antwerpen-Brugge gaat het Belgisch-Turkse technologiebedrijf Synpet Technologies investeren in een plasticrecyclingfabriek, waarin niet-recyclebaar plasticafval toch kan worden gerecycled.

Met een nog te ontwikkelen digitaal bouwpaspoort moet er in Noordrijn-Westfalen meer begrip komen over circulair bouwen.

Het Duitse Fraunhofer instituut heeft een interactieve kaart opgeleverd met de operationele én geplande projecten op het gebied van chemische recycling in Europa.

Tomra en een dochteronderneming van Cedo zijn er in geslaagd post-consumer plasticfolie te verwerken tot zuiver recyclaat.

Twee jaar geleden achtte de gemeente Helmond het plaatsen van doneerringen voor statiegeldverpakkingen nog ‘niet zinvol’. Maar na een proef die eerder dit jaar is uitgevoerd, is de gemeente van gedachten veranderd.

In het Belgische Beringen is Borealis deze maand gestart met de productie van gerecyclede polyolefinen, die kunnen worden gebruikt in onder meer huishoudelijke apparaten.

Installaties voor de verwarming, koeling en ventilatie van gebouwen kunnen meer circulair worden ontworpen. CE Delft stelde er criteria voor op.

Renewi en VPK Paper gaan verschillende types papier- en kartonafval aanleveren voor een innovatieproject dat zich richt op de opwaardering van dit afval tot polyhydroxybutyraat, een duurzaam, biobased plastic.

In samenwerking met Universiteit Gent, Resourcefull, Orbix en Seco heeft Veolia een straatsteen gemaakt van bodemassen, afkomstig uit de verbranding van huishoudelijk afval. Op Europese schaal kan hiermee de CO2-uitstoot met 20 Mton per jaar verminderen.

Onderzoekers bij TNO hebben een volgende stap gezet in de opschaling van dissolutie – een recyclingtechnologie die plastics oplost, zuivert en polymeer terugwint.

Drie jaar lang lag er in Gouda een wegdek van gerecycled plastic. Een leerzame proef, maar niet zonder problemen.

Dankzij onder andere een nieuwe trommelzeef en een 'eddy current'-scheider kan Renewi jaarlijks 2.500 ton bouw- en sloopafval extra verwerken op haar locatie in Nieuwegein.

De Pharmafilter-installatie op het terrein van het Reinier de Graaf ziekenhuis is weer officieel in gebruik om al het eigen afvalwater te zuiveren van biologische en medische verontreinigingen. Het gezuiverde water wordt bovendien hergebruikt in het ziekenhuis.

De Kamer van Koophandel (KvK) heeft de volgens haar 100 meest innovatieve mkb-bedrijven op een rij gezet. De stemmingen zijn geopend.

Naast de fabriek van een grote aardappelverwerker wil Chaincraft haar eerste commerciële fabriek bouwen, waarin ze aardappelsap van de buurman met fermentatietechnologie omzet in circulaire vetzuren en meststoffen. Het prijskaartje? Ruim 100 miljoen euro. CEO Marc den Hartog ziet dat het niet de makkelijkste tijd is om geld voor een dergelijke fabriek op te halen, maar gelooft erin dat deze in 2028 draait. 

In zijn transitie van afvalstoffentransporteur naar leverancier van secundaire grondstoffen wil Rova zich verzekeren van een hoge kwaliteit van deze grondstoffen. Vorig jaar moest een proef zorgen voor minder vervuiling in het pmd-afval, inmiddels is gft aan de beurt. “We willen structurele excessen gaan voorkomen.” 

Een onderzoek van Wageningen University & Research naar onbedoelde vervuilingsstoffen in recyclaat zorgde voor lichte verbazing in de afvalsector. Het onderzoek vormt echter slechts één stap, om achter de beste route te komen naar mechanisch gerecycled plastic voor voedselverpakkingen. “We willen voor een volwassen discussie over recyclaat in voedselverpakkingen zorgen.”

Windturbinebladen, die voornamelijk bestaan uit composietmaterialen, zijn moeilijk te recyclen. Met de verwachte toename van het aantal afgedankte windturbinebladen in de komende jaren, wordt het steeds urgenter om effectieve recyclingmethoden te ontwikkelen. Hoe is de stand van zaken op dit moment? 

Mechanisch biologische afvalverwerking (MBT) leek rond de eeuwwisseling een goede optie om ongesorteerd huishoudelijk afval te behandelen. De inzet van afvalenergiecentrales in combinatie met bronscheiding haalde de technologie in Nederland echter in. Andere EU-landen investeerden - met wisselend succes - wel in MBT. 

In Zweden testen drie afvalenergiecentrales een innovatieve digitale cameratechnologie die plastic herkent in restafval. Hiermee willen ze de kosten van de CO2-uitstoot van verbrand plastic in rekening brengen bij ontdoeners. "Uiteindelijk moet dit een betere scheiding van plastics stimuleren”, zegt Anders Pettersson van Vattenfall. 

Batterijen in afval kunnen voor veel schade en leed zorgen. Niet verwonderlijk dus dat de vraag naar oplossingen om de batterijen te detecteren groot is. AI-gedreven technologieën kunnen helpen, maar er gelden wel voorwaarden.

Met vulgraadsensoren kunnen inzamelaars en gemeenten data over afvalcontainers en prullenbakken gebruiken om de inzameling te verbeteren. Maar er zijn ook valkuilen. Vier aanbieders van vulgraadoplossingen doen uit de doeken wat zij de afgelopen jaren leerden over het gebruik van sensoren.

Hoe bewegen afvalstromen zich door een stad of regio? Dat was de vraag waarop geoFluxus, een spin-off vanuit TU Delft en het Amsterdam Institute for Advanced Metropolitan Solutions het antwoord zocht. Het door hen ontwikkelde Afvalprofiel maakt voor bedrijven afvalstromen inzichtelijk met als doel de circulaire economie dichterbij te brengen.

Na plastic is textiel de stroom die hoger op de R-ladder moet komen. Mechanische recycling heeft een beperking, omdat de textielvezel voor hergebruik niet te klein mag zijn. Chemische recycling kan voor de kleine vezels de oplossing zijn. De technologie heeft haar oorsprong in de papierrecycling en het doorbreekpunt voor grootschalige toepassing lijkt bereikt.

Eens in de zoveel tijd duikt het weer op in de media: plasticrecycling door middel van micro-organismen zoals wormen, larven en bacteriën, of door enzymen. Toch is van een doorbraak in de vorm van een full-scale installatie nog geen sprake. Waarom niet? We legden deze vraag voor aan enkele wetenschappers in dit vakgebied.

In de afgelopen 25 jaar heeft ICT de afvalsector flink geprofessionaliseerd. En er komt nog veel meer aan, verwachten experts. Voor het behoud van meer en kwalitatief betere secundaire grondstoffen lijken nieuwe ICT-technieken, zoals artificial intelligence, een sleutel tot succes te vormen. “Data spelen een belangrijke rol om zo veel mogelijk recyclebare stromen uit het afval te halen.”

Kunstmatige intelligentie wordt steeds vaker gebruikt in de wereld van recycling. Zo voorziet Renewi in België vuilniswagens inmiddels van AI-camera's die ingezamelde materialen kunnen herkennen. Is dit een opmaat naar meer artificial intelligence in afvalbeheer?

De afvalbranche is een essentiële dienst die kwetsbaar is voor cyberaanvallen. Dat zegt cybersecuritydeskundige Dave Maasland. De sector heeft volgens hem een aantal kenmerken waardoor bedrijven zich extra bewust moeten zijn van het risico. “Maar er zijn genoeg mogelijkheden om je hiertegen te verweren.”

Zonder scheidingstechnologie kunnen geen grondstoffen uit afval geproduceerd worden. Hoe sneller en nauwkeuriger de techniek hoge kwaliteit uitgesorteerde stromen levert, des te groter de boost voor de circulaire economie. Voor de toekomst is het interessant om te horen waar recyclebedrijven vandaag de dag in investeren en waarom. Een rondgang langs drie bedrijven.

Vijf jaar na het verbod op gewasbestrijdingsmiddelen voor verharde oppervlakten, lijken gemeentelijke reinigingsdiensten hun onkruid redelijk in bedwang te hebben. Moeilijker en flink duurder, dat wel, en minder innovatief dan verwacht. De meeste winst valt indirect te behalen: met duurzame energie en door vooraf na te denken of een paaltje, betonblok of hoge stoep wel echt nodig is.

Een circulair product ontwerpen en produceren is voor veel bedrijven nog niet zo eenvoudig. Als dit ze dan toch lukt, willen ze er zeker van zijn dat het product uiteindelijk ook echt worden hergebruikt of gerecycled. En ze willen kunnen laten zien wat dit in termen van duurzaamheid oplevert. IT-applicaties kunnen hiervoor een oplossing bieden.

Eind vorig jaar sprak machinebouwer Bollegraaf de verwachting uit dat sorteerrobots in 2019 hun intrede doen bij de sortering van kunststof verpakkingsafval. Nederlandse sorteerders zijn in principe geïnteresseerd, al zitten ze nog met veel vragen over de prestaties van de robots.

Steeds vaker kiezen met name grotere gemeenten voor ondergrondse afvalcontainers met een vulgraadsysteem. Zo voorziet Rotterdam al zijn 6.540 ondergrondse containers van sensoren die aangeven in welke mate ze gevuld zijn. “Door verbeterde technieken zijn de sensoren van deze systemen betrouwbaarder geworden. Dit zorgt voor logistieke besparingen.”

Je zou het niet direct zeggen, maar het karakter van de circulaire economie en blockchain passen wonderwel bij elkaar. De initiatieven die nu gestalte krijgen, maken de koppeling van 'het nieuwe internet' aan fysieke producten concreet. Niet onontbeerlijk maar blockchain maakt het wel veel transparanter.